Aşırı Fedakarlık

Fedakârlığı, genel olarak kişinin kendi çıkarını ve iyiliğini gözetmeden bir amaca ulaşmak veya yardım etmek olarak tanımlayabiliriz. Özellikle toplumumuzun yapısı açısından baktığımızda fedakârlık, hoş görülen ve takdir edilen bir özelliktir. Ancak ne zaman ki bu fedakârlığın boyutları kişinin kendisini eşine, dostuna adama ve onların her istediğini yerine getirme zorunluluğu seviyesine gelir, işte o zaman fedakârlığın olumsuz etkilerinden bahsedebiliriz.

            Aşırı fedakâr bir kişi, çevresindekilerin her dilediğini ve istediğini yerine getirme amacında olur. Her türlü durumda, herkesi memnun etme odaklı olur. Bu kişileri memnun ettikçe kendisinin de mutlu olduğunu düşünür. Peki, aşırı fedakârlık gerçekten bu şekilde mi işler? Uzun vadeli baktığımızda, aslında bunun tam tersi olduğunu görebiliyoruz. Tüm varlığımızı ve enerjimizi sürekli etrafımızdaki kişilere verdiğimizi düşünürsek yaşanan sonuçları tahmin etmek çok da zor olmaz. Gittikçe artan mutsuzluk ve tatminsizlik, ileri boyutundaysa yoğun depresif duygular karşımıza çıkmaktadır. Sağlıklı olan ise, aradaki dengeyi koruyabilmektir. Depomuzda kendimize de ayıracağımız enerji ve iyilikler mutlaka olmalıdır.

            Çoğu kişi kendini arka plana attığını ve çok fedakârlık yaptığının farkındadır. Zaman zaman bunun kendisine zarar verici olduğunu da kabul etmektedir. Fakat yine de bu davranışları göstermede ısrarcı davranabilirler. Bunun nedenine baktığımız zaman, temelde sevilme ihtiyacına rastlayabiliyoruz. Eğer yeteri kadar çevresindekilere iyi davranmazsa, sevilmeyeceğini düşünebilirler. Böyle durumlarda ise beklenenin tam tersi durum bile oluşabilir çünkü sürekli fedakâr tutum ve davranışlar gören kişi bir yerden sonra bunların önemsiz ve değersiz olduğunu, normalin bu olduğunu düşünebilir. Fedakâr kişi ise bu kadar çaba ve emeğin sonucu umduğu sevgiyi ve ilgiyi çok az aldığı veya alamadığı durumlar olduğunda da kendisini tükenmiş hissetmesi olağandır.

Bu durumun yarattığı olumsuzlukları fark etmek çok önemlidir ki davranışlarımızı değiştirebilme fırsatlarını yaratabilelim. Bir anda değişim yaratmak tabi ki kolay değildir ama aşırıya kaçan davranışları ve gereksiz çabayı azaltmakla başlamak ilk adımdır. Bunun dışında, aşırı fedakârlığa kaçıp kaçmadığını anlamak için yapacağınız şeyin zorunluluktan mı yoksa tercihinize mi bağlı olduğunu kendinize sorabilirsiniz. Eğer ki tercihim sonucu yapmak istiyorum derseniz, fedakârlık yapmış olursunuz. Fakat o şeyi yapmamak sizde kaygı ve baskı yaratıyorsa, zorunluluktan yaptığınızı hissediyorsanız aşırı fedakârlık devreye girmiş demektir.

Evet, fedakârlık güzeldir. Sevgiyi geliştirir ve mutluluk da getirir. Önemli olan nokta ise bunun sürekli olması ve sizden beklenmediği zamanlarda bile bunu yapmaya çalışmaktır. Bunun dışında, fedakârlığı anlayacak ve değerini bilecek insanlara kontrollü şekilde verebilmek de çok önemlidir.

Kendinize de zaman ayırdığınız, iyi davrandığınız ve değer verdiğiniz güzel günlere…